Στοιχεία – καμπάνα κινδύνου από τον κ. Κoτζαμάνη

• Στην πόλη υπάρχει (ακόμη) ισορροπία θανάτων – γεννήσεων. Τα ορεινά ξεκληρίζονται (π.χ. στη Νεράιδα αντιστοιχεί 1 γέννηση σε 29 θανάτους!), ενώ επιταχύνεται η συρρίκνωση και στα καμποχωριά (π.χ. Μεγ. Καλύβια έχουμε 1 γέννηση ανά 4 θανάτους).
• Τραγική η κατάσταση και της αγροτικής μας οικονομίας (είναι η πιο υποανάπτυκτη της Ε.Ε.) όπως κατέδειξε και ο κ. Νεκτάριος που κατέθεσε μια ολιστική αλλά μάλλον ουτοπική πρόταση για αναμόρφωση – αναδιάρθρωση – αναζωογόνηση της υπαίθρου
• Μη αναστρέψιμη η συρρίκνωση και η γήρανση του πληθυσμού της χώρας μέχρι και το 2050 και αν δεν ληφθούν ΤΩΡΑ μέτρα κινδυνεύουμε να εξαφανισθούμε ως έθνος!
• Σημαντική και τραγικά επίκαιρη η εκδήλωση της Τρικαλινής Λέσχης Προβληματισμού, την οποία δυστυχώς παρακολούθησαν λίγες δεκάδες Τρικαλινοί και κανένας εκπρόσωπος της πολιτικής και Αυτοδιοικητικής ηγεσίας

Ρεπορτάζ Δημήτρης Κρούπης

Καμπάνες κινδύνου ήχησαν την περασμένη Παρασκευή στο Μουσείο Τσιτσάνη. Κινδύνου όχι μόνο για το που γενικά βαδίζει η χώρα μας αλλά και ειδικά ο νομός Τρικάλων και η Περιφέρεια Θεσσαλίας.
Οι κορυφαίοι ομιλητές της άκρως επίκαιρης εκδήλωσης της Τρικαλινής Λέσχης Προβληματισμού κ.κ. Βύρωνας Κοτζαμάνης (καθηγητής δημογραφίας) και Μιλτιάδης Νεκτάριος (καθηγητής Ασφαλιστικής) ήταν ξεκάθαροι:

• Η χώρα μας έχει μπει σε έναν κύκλο μείωσης αλλά και γήρανσης του πληθυσμού της και το 2050, ακόμη και αν ληφθούν άμεσα μέτρα άμβλυνσης του φαινομένου, ο πληθυσμός της θα έχει μειωθεί κατά 1.500.000 κατοίκους ενώ ένας στους τρεις Έλληνες θα είναι άνω των 65 ετών! Σήμερα ήδη ένας στους τέσσερις είναι πάνω από 65 ετών με ότι αυτό συνεπάγεται ειδικά για το ασφαλιστικό σύστημα.
• Δεν γινόμαστε απλώς όλο και λιγότεροι «ομοιόμορφα» αλλά η μείωση είναι ραγδαία στην ύπαιθρο και πλέον οι μισοί κάτοικοι της χώρας κατοικούν στην Αθήνα.

Σε κάποιες περιφέρειες, ανάμεσά τους και η Θεσσαλία, έχουμε κατάρρευση του πληθυσμού όχι μόνο στον ορεινό όγκο αλλά πλέον και στα κάποτε ανθηρά καμποχώρια. Στη Θεσσαλία μόνο η Λάρισα δείχνει να αντέχει και εκεί έχει συγκεντρωθεί σχεδόν ο μισός πληθυσμός της Θεσσαλίας. Στα Τρίκαλα (την πόλη) έχουμε μία στασιμότητα (ένας θάνατος ανά μία γέννηση ετησίως), στην Καλαμπάκα (λόγω του τουρισμού) μικρή αύξηση και από εκεί και πέρα επικρατεί… χάος! Για παράδειγμα στην ορεινή Νεράϊδα τα τελευταία χρόνια αντιστοιχεί μία γέννηση σε 29 θανάτους(!) ενώ ακόμη και στα κάποτε ανθηρά Μεγ. Καλύβια πλέον έχουμε μία γέννηση ανά τέσσερις θανάτους!
Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να καταλάβουμε όλοι μας που οδηγείται η ελληνική κοινωνία τις επόμενες δεκαετίες. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν υπάρχει λύση και τα ποια είναι αυτή.
-Ξέρουμε πλέον τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον, τόνισε πρώτος ομιλητής, ο κ. Βύρων Κοτζαμάνης. Δεν μπορούμε να αποτρέψουμε τη συρρίκνωση του πληθυσμού αλλά μπορούμε μόνο να μειώσουμε το πρόβλημα με τη λελογισμένη «εισαγωγή» μεταναστών (ήδη το 8% του πληθυσμού της χώρας είναι αλλοδαποί), με τη λήψη μέτρων για να βοηθηθεί η επιστροφή σημαντικού αριθμού Ελλήνων που έχουν φύγει τα τελευταία χρόνια για το εξωτερικό και κυρίως μέτρων για να μην φύγουν και άλλοι. Φυσικά όλα αυτά θα πρέπει να συνοδευτούν και με ένα μακροπρόθεσμο μέτρο (που θα αποδώσει έπειτα από δεκαετίες), τη στήριξη των νέων για να κάνουν οικογένειες και να μπορούν να γεννήσουν περισσότερα από δύο παιδιά ανά ζευγάρι.

Επιβάλλεται να αυξήσουμε την παραγωγικότητά μας

Ο κ. Κοτζαμάνης ανέφερε πως μία λύση θα ήταν να καταφέρουμε αν και θα γινόμαστε όλο και λιγότεροι να παράγουμε περισσότερο πλούτο. Για να μπορούμε να χρηματοδοτούμε την υγεία, την παιδεία, τις υποδομές και όλα αυτά που συνιστούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο ως επίπεδο ζωής. Δυστυχώς όμως και στο ζήτημα της παραγωγικότητας είμαστε «πίσω από την Ε.Ε.» και ένας από τους λόγους είναι το ότι από όσους είναι σε ηλικία εργασίας (20-65 ετών) εργάζονται το 67% ενώ ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 82%. Επιπλέον και η παραγωγικότητα όσων εργάζονται είναι χαμηλή (κυρίως λόγω έλλειψης γνώσεων και τεχνολογίας) σε σχέση με την υπόλοιπη Ε.Ε.
Χρειάζονται λοιπόν θεσμικές αλλαγές στο παραγωγικό μας σύστημα «εδώ και τώρα», κατέληξε ο κ. Κοτζαμάνης.

Μιλτιάδης Νεκτάριος: Η χώρα μας αντιμετωπίζει υπαρξιακή κρίση…

Ο κ. Νεκτάριος ήρθε να συμπληρώσει τις δυσοίωνες προβλέψεις (που προκύπτουν από τεκμηριωμένες μελέτες) του κ. Κοτζαμάνη και τόνισε πως η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη κυριολεκτικά με υπαρξιακή κρίση.
Επεσήμανε πως για πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνισμού αντιμετωπίζουμε συρρίκνωση του πληθυσμού και αν αυτό συνδυαστεί με την κλιματική αλλαγή (που η Θεσσαλία ήδη την γεύτηκε) και τον νέο πολυπολικό κόσμο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας τότε το μέλλον μας φαντάζει εκρηκτικά αβέβαιο.
Έκρουσε δε την καμπάνα του κινδύνου στην πολιτική ηγεσία της χώρας λέγοντας πως πρέπει να ληφθούν μέτρα άμεσα. Προέβλεψε δε πως ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας μας τα επόμενα χρόνια δεν θα ξεπερνά το 1%.
Αναλύοντας δε το θέμα της ομιλίας του που ήταν «ανάπτυξη και ασφάλιση του αγροτικού τομέα» επισήμανε πως «έχουμε μία από τις ποιο υποανάπτυκτες αγροτικές οικονομίες της Ε.Ε. και πλέον η ύπαιθρος τείνει να εγκαταλειφθεί. Ήδη 6 εκατ. στρέμματα έχουν πάψει να καλλιεργούνται ενώ οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων έχουν αυξηθεί κατά 70%!
Την στιγμή που οι πόροι υπάρχουν δεν μπορούμε να τους εκμεταλλευθούμε παραγωγικά και να ακολουθήσουμε το παράδειγμα κρατών όπως η Ολλανδία, η Δανία ή το Ισραήλ.

Η Ολλανδία μία χώρα σε έκταση λίγο μεγαλύτερη από την Πελοπόννησο κάνει εξαγωγές αγροτικών προϊόντων αξίας 100 δις ευρώ το χρόνο και η Ελλάδα μόνο 9 δις!

Δυστυχώς στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον κ. Νεκτάριο, έχει καθιερωθεί ένα μεταπρατικό σύστημα στο οποίο κερδίζουν οι μεσάζοντες και φυτοζωούν οι αγρότες. Είναι ανάγκη να βρούμε ένα σύστημα που να απορροφά την αγροτική παραγωγή με ικανοποιητικές τιμές και παράλληλα να βρούμε τρόπο ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής.
Στη συνέχεια ο κ. Νεκτάριος ανέλυσε την πρόταση – μελέτη που έχει εκπονήσει ομάδα καθηγητών του Πανεπιστημίου Πειραιά, την οποία είχε παρουσιάσει και κατά την ομιλία του στο συνέδριο της Λέσχης για τον «Ντάνιελ» του Ιανουαρίου του 2024. Σύμφωνα με αυτή θα πρέπει, με τις οδηγίες του «Γεωργίου Πανεπιστημίου της Ολλανδίας», να συνταχθεί ένας χάρτης ανά Δήμο της χώρας, στον οποίο θα καταγραφούν οι ενδεδειγμένες καλλιέργειες που ταιριάζουν σε κάθε περιοχή και στη συνέχεια όλοι οι αγρότες θα ενταχθούν σε μια εταιρεία που θα διαχειρίζεται ορθολογικά την αγροτική γη, θα παράγει ποιοτικά προϊόντα που θα πωλούνται με υψηλές τιμές στη διεθνή αγορά και ο κάθε αγρότης θα εξασφαλίζει υψηλό εισόδημα.
Η καλλιέργεια της γης θα γίνεται με ό,τι πιο σύγχρονο μηχάνημα υπάρχει (με χρήση και της τεχνητής νοημοσύνης, ντρόουν κ.τ.λ.) και ταυτόχρονα θα γίνει προσπάθεια για να παράγονται οι πρώτες ύλες (φυτοφάρμακα, σπόροι, γεωργικά μηχανήματα) στην χώρα μας για να μην αναγκαζόμαστε να εισάγουμε όλα τα γεωργικά εφόδια, όπως γίνεται σήμερα.
Σημαντικό ρόλο στην αναγέννηση της ελληνικής υπαίθρου και γεωργίας θα παίξει και η επαναφορά της επαγγελματικής εκπαίδευσης στη χώρα μας για την εκπαίδευση στελεχών – μάνατζερ που θα διευθύνουν τις κατά τόπους Αγροτικές εταιρείες.
Όλο αυτό το σύστημα αγροτικής παραγωγής θα είναι «προστατευόμενο» ασφαλιστικά γιατί κανένα μεγάλο έργο σήμερα δεν γίνεται αν δεν είναι ασφαλισμένο.

Σημ. «δ»: Η ενδιαφέρουσα, αν και λίγο ουτοπική για την ελληνική νοοτροπία, πρόταση του κ. Νεκτάριου εμπεριέχεται στα πρακτικά του συνεδρίου της Λέσχης για τον Ντάνιελ τα οποία έχουν κυκλοφορήσει σε μια συλλεκτική έκδοση της «Τ.Λ.Π.» και του περιοδικού «Ξένιος Θεσσαλός».

Σημ. (2): Τους ομιλητές προλόγισε με εύστοχα σχόλια επί του θέματος ο νέος πρόεδρος της Τ.Λ.Π. και πρώην δήμαρχος Τρικκαίων κ. Χρήστος Λάππας.