Category: Blog

NewsLetter Σεπτεμβρίου 2023

Posted on by tlp

Γράμμα από τον Πρόεδρο

Αγαπητά μέλη και φίλοι της Λέσχης,

οι καλοκαιρινές διακοπές πλησιάζουν στο τέλος τους και η επιστροφή στην καθημερινότητα είναι πλέον γεγονός.

Δυστυχώς και το καλοκαίρι αυτό μας επιφύλαξε ειδήσεις όχι ευχάριστες για την χώρα.

Ειδήσεις που μας προβλημάτισαν και μας στενοχώρησαν καθώς τα γεγονότα απέδειξαν ότι πολλά ακόμη πρέπει να γίνουν ώστε να αποκτήσουμε αποτελεσματικές αντιδράσεις στις κρίσεις που εμφανίζονται.

Χρειάζεται µια ολιστική προσέγγιση που θα οδηγεί σε μια νέα τάξη δημόσιας ασφάλειας. Αυτή μπορεί να οριστεί ως ένα σύνολο κανόνων, πρακτικών και αξιών που διέπουν τις ενέργειες και τις συμπεριφορές όλων των εμπλεκομένων (δημοσίων υπαλλήλων, ένστολων και πολιτών). Με άλλα λόγια, η δημόσια ασφάλεια πρέπει να αποτελεί ευθύνη όλων, στον βαθμό που αναλογεί στον καθένα.

Όπως σημειώνει ο καθ. Μάνος Καραγιάννης, (https://www.kathimerini.gr/politics/562564963/arthro-m-karagianni-gia-mia-nea-koyltoyra-dimosias-asfaleias/ ) οποιαδήποτε απειλή θέτει σε κίνδυνο τις ζωές και περιουσίες των πολιτών πρέπει να νοείται ως ζήτημα δημόσιας ασφάλειας. Μια αποτελεσματική κουλτούρα ασφαλείας, λοιπόν, προϋποθέτει πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις και συγκλίσεις. Σε μια χώρα που ακόμη πάσχει από ορισμένα συμπλέγματα του παρελθόντος, η έννοια της δημόσιας ασφάλειας είναι απαραίτητο να διευρυνθεί και να γίνει κτήμα του καθενός από εμάς σε πρώτο επίπεδο.

Και ας αρχίσουμε από τα απλά:

οι νεότεροι να πυκνώσουν τις τάξεις των εθελοντικών οργανώσεων. υστερίες και γλωσσικοί ακροβατισμοί δεν βοηθούν, για αυτό και πρέπει να κρατήσουμε δυνάμεις για τις πλημμύρες που έπονται, ο καθένας από εμάς να προνοεί για την αντιμετώπιση του χειρότερου σεναρίου, ας καθαρίσουμε τις αυλές μας από καύσιμη ύλη, ας κρατήσουμε καθαρές τις αποχετεύσεις μπροστά στο πεζοδρόμιά μας, ας ετοιμάσουμε σάκους με άμμο για να κρατήσουμε τα νερά μακριά από τα υπόγειά μας και ας προμηθευτούμε αλάτι και κατάλληλα φτυάρια για να έχουμε καθαρά από χιόνι διαδρόμους και πεζοδρόμια…και ας είμαστε ελαφριά αισιόδοξοι, η Ελλάδα γνωρίζει πως να επιζεί…!

———————————————————–

Δράσεις που περιλαμβάνονται στο Σχέδιο Δ’ περιόδου 9/23 – 6/24

  1. Κλιματική Αλλαγή και οι ευρύτερες συνέπειές της.
  2. Ο Πολιτισμός της Καθημερινότητας.
  3. Οικονομία και Ενέργεια.
  4. Η επίδραση της Μουσικής στην Παιδεία.
  5. Άμυνα και Ασφάλεια. Οι παράμετροι που την εξασφαλίζουν.
  6. Η περίθαλψη τον 21 Αιώνα.
  7. Ο Ψηφιακός Μετασχηματισμός και το μέλλον του στην Ελλάδα.
  8. Η δημόσια υγεία στην Ελλάδα (συνδιοργάνωση με τον ΙΣΤ).
  9. Η συμβολή της Εκκλησίας στον κοινωνικό ορθολογισμό.

Άρθρα και Απόψεις

Άρθρο Ι. Γεωργιάδη: Πόλεμος και Ειρήνη στα Logistics.

Ο Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Logistics, μάς μιλάει για ένα από τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής, το crisis management στον τομέα των Logistics – και όχι μόνο.

Κάθε οντότητα, κάθε οργανωμένο δημόσιο ή ιδιωτικό σύνολο και κάθε επιχείρηση πρέπει να διαθέτουν ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση κρίσεων. Οι κρίσεις, εάν ξεσπάσουν ανεξέλεγκτες, είναι «πόλεμος». Εάν όμως εντοπιστούν εγκαίρως, είναι δυνατό να κατασταλούν αποτελεσματικά αμέσως ή στη γένεσή τους, με τις μικρότερες απώλειες και με γρήγορη ομαλή επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση, δηλαδή την «ειρήνη».

Οι κρίσεις έρχονται από το πουθενά, ανά πάσα στιγμή. Είναι ασυνεχείς και τραυματικές. Έχουν μεγάλο κόστος σε χρήμα, ανθρώπινες ζωές και  στην ομαλή ροή της καθημερινότητας οικογενειών, επιχειρήσεων, κρατών. Όμως μπορεί σε κάποιο  βαθμό να προβλεφθούν, μπορεί να αποτραπούν εφόσον υπάρξει «Πρόδρομο Στάδιο», μπορεί να θεραπευθούν εφόσον υπάρξουν κατάλληλα και άμεσα διαθέσιμα μέτρα  και μέσα διοικητικής μέριμνας, μπορεί αν αποτελέσουν ευκαιρία για βελτιώσεις και αλλαγές.

Η ύπαρξη ενός σχεδίου χειρισμού κρίσεων συμβάλει καθοριστικά  τόσο στην προετοιμασία όσο και στην αντιμετώπιση των όταν αυτές έλθουν στην επιφάνεια. Ένα εμπεριστατωμένο “Σχέδιο Χειρισμού Κρίσεων” είναι ένα βιβλίο ένα εγχειρίδιο, ένας χάρτης εξόδου από δύσκολα και επικίνδυνα μονοπάτια. Στην ουσία είναι ένα σχέδιο “Διοικητικής Μέριμνας” ένα ολοκληρωμένο σχέδιο Logistics που καλύπτει τις αναγκαίες υποδομές, το προσωπικό, τα μέσα, την εκπαίδευση, τις μεταφορές, την τεχνική και εφοδιαστική υποστήριξη, τις επικοινωνίες, τις δημόσιες σχέσεις.

Θα πρόσθετα εδώ ότι σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης, περιφερειών, μεγάλων δήμων και μεγάλων επιχειρήσεων θα πρέπει να λειτουργεί Κέντρο Χειρισμού Κρίσεων που θα έχει σαν αποστολή αφενός να εκπονεί σενάρια σε περίοδο “ειρήνης” με στόχο την δημιουργία βιβλιοθήκης σεναρίων, την εκπαίδευση του εμπλεκόμενου προσωπικού και την αξιολόγηση της αντίδρασης των εμπλεκομένων φορέων, αφετέρου να διαχειρίζεται κρίσεις όταν αυτές ξεσπάσουν (περίοδος πολέμου).

Ο κος Γεωργιάδης υπήρξε ανώτατο στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού (αρχιπλοίαρχος Π.Ν ε.α.) και ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Logistics – και Επίτιμος πλέον Πρόεδρος.

Διαβάστε όλο το άρθρο – άποψη στον σύνδεσμο:

https://www.logistics-management.gr/ta-periodika-mas/#No-230-34

Πηγή. Logistics & Management

——————————————————————-

Άρθρο Μ. Καραγιάννη: Για μια νέα κουλτούρα δημόσιας ασφάλειας

Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής μεταξύ του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, του ξεσπάσματος των μέγα-πυρκαγιών στη Ρόδο, των εκρήξεων στη βάση της Νέας Αγχιάλου και των επεισοδίων στη Νέα Φιλαδέλφεια: η παντελής έλλειψη μιας κουλτούρας δημόσιας ασφάλειας. Στα Τέμπη δεν λειτουργούσε το σύστημα τηλεδιοίκησης, χωρίς κανένας υπεύθυνος να αναρωτηθεί τι θα συμβεί αν δύο τρένα από αντίθετες κατευθύνσεις μπουν στην ίδια γραμμή. Στη Ρόδο δεν υπήρχαν μεγάλες αντιπυρικές ζώνες και συστήματα έγκαιρου εντοπισμού πυρκαγιών, ενώ τα περιφερειακά και τοπικά θεσμοθετημένα όργανα πολιτικής προστασίας φαίνεται να υπολειτουργούσαν. Στη Νέα Αγχίαλο, το πόρισμα της ΕΔΕ κάνει λόγο για ελλιπή μέτρα πυρασφάλειας του στρατοπέδου που φυλάσσονταν τα πυρομαχικά της Πολεμικής Αεροπορίας. Στη Νέα Φιλαδέλφεια, η ΕΛ.ΑΣ. αγνόησε ή υποτίμησε τις προειδοποιήσεις ξένων υπηρεσιών για την επικινδυνότητα του συγκεκριμένου ποδοσφαιρικού αγώνα.

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο ή παρόμοιο. Ανθρώπινες ζωές χάθηκαν ή κινδύνεψαν λόγω γραφειοκρατικής αδράνειας και κακών πολιτικών επιλογών. Μέσα σε ένα δαιδαλώδες σύστημα διοίκησης, όπου η ευθύνη πολλές φορές δεν είναι σαφές πού ανήκει, διαπράττονται συχνά τραγικά λάθη που κοστίζουν πολύ ακριβά στην κοινωνία. Σίγουρα απαιτείται καλύτερος συντονισμός μεταξύ των αρμόδιων φορέων και υπηρεσιών. Τελικά, όμως, τίποτα θετικό δεν θα προκύψει αν δεν αλλάξει ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την ασφάλεια.

Ο κ. Μάνος Καραγιάννης είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και Reader in International Securityστο King’s College London.

Διαβάστε όλο το άρθρο – άποψη στον σύνδεσμο: https://www.kathimerini.gr/politics/562564963/arthro-m-karagianni-gia-mia-nea-koyltoyra-dimosias-asfaleias/                                              

Πηγή. Η Καθημερινή

—————————————————————–

Να σώσουμε τα δάση – όσο κι αν κοστίζει!

Του Κώστα Καλλίτση

Η σύγκριση Ελλάδας – Γαλλίας είναι καταλυτική: Στη Γαλλία –γράφει στην επίκαιρη και, πλέον, διάσημη μελέτη του ο δασολόγος-περιβαλλοντολόγος Λευτέρης Σταματόπουλος (dasarxeio.com)– υπάρχουν 16 εκατ. εκτάρια δάσους, στην Ελλάδα μόνο 3,3 εκατ. Από αυτά, τα πευκοδάση καλύπτουν 4 εκατ. εκτάρια, στην Ελλάδα καλύπτουν μόνο 491 χιλ. εκτάρια. Η Γαλλία διαθέτει 64 εναέρια μέσα πυρόσβεσης, η Ελλάδα 92. Οι δύο χώρες διαθέτουν τον ίδιο περίπου αριθμό πυροσβεστικών οχημάτων. Στη Γαλλία αντιστοιχεί ένας πυροσβέστης ανά 1.644 κατοίκους, στην Ελλάδα ένας ανά 453 κατοίκους. Κι όμως, στη Γαλλία ο μέσος όρος των καμένων δασικών εκτάσεων ετησίως είναι μόλις 160 χιλ. στρέμματα την τελευταία 10ετία, ενώ στην Ελλάδα είναι 4 φορές μεγαλύτερος.

Γιατί; Διότι στη Γαλλία ασκούνται πολιτικές ενεργητικής διαχείρισης των δασών, ενώ στην Ελλάδα τα δάση (από τη Δαδιά και τη Βάλια Κάλντα μέχρι τα περιαστικά…) έχουν αφεθεί στην –κακή– τύχη τους. Δεν υπάρχει η έγνοια που θα έπρεπε για αυτά.

Διαβάστε όλο το άρθρο – άποψη στον σύνδεσμο: https://www.kathimerini.gr/opinion/562534150/na-sosoyme-ta-dasi-oso-ki-an-kostizei/

Πηγή. Η Καθημερινή

———————————————————–

Το σώμα μας ως όπλο κατά του καύσωνα

Επιστολή των Ιωάννη Κουτεντάκη και Ανδρέα Φλουρή

Κόκκινο χτύπησαν το τελευταίο διάστηµα οι θερµοκρασίες στη χώρα. Μαζί µε αυτές, κόκκινο χτύπησαν και οι συζητήσεις για το τι µέλλει γενέσθαι, δεδοµένου ότι η εµφάνιση υψηλών θερµοκρασιών στο µέλλον προβλέπεται να είναι συχνότερη και µε µεγαλύτερη διάρκεια. Εντούτοις, ένα ερώτηµα που απουσιάζει από τις σχετικές συζητήσεις είναι: υπάρχει τρόπος να αναπτύξουµε ως άτοµα µεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις υψηλές θερµοκρασίες, ώστε να προετοιµαστούµε για αυτά που έρχονται; ∆ηλαδή, µπορούµε να «προπονήσουµε» και να κάνουµε πιο αποτελεσµατικούς τους µηχανισµούς θερµορύθµισης που είναι υπεύθυνοι για τη διατήρηση της θερµοκρασίας του σώµατος σε ένα περιορισµένο εύρος, ανεξάρτητα από τις περιβαλλοντικές συνθήκες;

Ναι, είναι η απάντηση, και στηρίζεται στην ικανότητα του σώματός μας να κάνει αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε: να κινείται. Για παράδειγμα, η συχνή αερόβια άσκηση διατηρεί την ικανότητα του σώματος να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του, ακόμη και σε συνθήκες καύσωνα. Αυτό επιτυγχάνεται με τη μείωση του σωματικού βάρους και τη βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής αντοχής. Επιπλέον, η αερόβια άσκηση αυξάνει το δίκτυο τριχοειδών αγγείων, και άρα τη δυνατότητα για δερματική αγγειοδιαστολή και αποβολή θερμότητας. Εξαιρετικής σημασίας αποτέλεσμα της αερόβιας άσκησης είναι επίσης η αύξηση του όγκου του αίματος και η ενίσχυση του μηχανισμού της εφίδρωσης.

Οι προαναφερθείσες προσαρμογές είναι σημαντικές προκειμένου το σώμα να παράγει έργο για μεγάλο διάστημα. Ταυτόχρονα όμως ενισχύουν την αποτελεσματικότητα του θερμορυθμιστικού συστήματος, κάνοντας μικρούς και μεγάλους να είναι ανθεκτικότεροι στις υψηλές θερμοκρασίες. Εχει μάλιστα βρεθεί ότι άτομα άνω των 70 ετών, που έχουν κανονικό βάρος και επαρκή επίπεδα σωματικής δραστηριότητας, είναι σε καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουν αυξημένες θερμοκρασίες σε σχέση με πολύ νεαρότερα άτομα, που όμως είναι παχύσαρκα ή έχουν ανεπαρκή επίπεδα σωματικής δραστηριότητας.

Τα πιο πάνω επιβεβαιώνονται, κατά ένα μεγάλο βαθμό, σε ένα πρόσφατο ΦΕΚ (4491/12.07.2023) με τίτλο «Εκτακτα μέτρα για την αντιμετώπιση της θερμικής καταπόνησης των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα κατά τη διάρκεια του καιρικού φαινομένου-καύσωνα με την ονομασία “Κλέων”». Στο παράρτημα ΙΙΙ (ομάδες υψηλού κινδύνου) του εν λόγω ΦΕΚ, το οποίο βασίστηκε σε δεδομένα του εργαστηρίου μας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, επισημαίνεται ότι οι παράγοντες κινδύνου για εκδήλωση ασθενειών/βλαβών που σχετίζονται με τη θερμότητα περιλαμβάνουν: 1) έλλειψη εγκλιματισμού στις αυξημένες θερμοκρασίες, 2) μέτριο ή χαμηλό επίπεδο φυσικής (σωματικής) κατάστασης, 3) αφυδάτωση, 4) ηλικία άνω των 60 ετών, 5) υψηλό δείκτη μάζας σώματος (παχυσαρκία), και 6) συγκεκριμένα υποκείμενα νοσήματα (π.χ., καρδιαγγειακές παθήσεις, διαταραχές αρτηριακής πίεσης, διαβήτης). Σχεδόν όλοι όμως οι παραπάνω παράγοντες έχουν ως κοινό παρονομαστή την ανεπαρκή σωματική δραστηριότητα που, με τη σειρά της, καθιστά δυσλειτουργικό το θερμορυθμιστικό σύστημα.

Συμπερασματικά, το σώμα μας διαθέτει την ικανότητα αποτελεσματικής αντιμετώπισης των υψηλών θερμοκρασιών, εφόσον η άσκηση και η σωματική δραστηριότητα υιοθετηθούν στην καθημερινότητά μας. Αυτό υποστηρίζεται και από το γεγονός ότι έχουν εντοπιστεί εκατοντάδες βιολογικοί μηχανισμοί που συνδέουν τη μυϊκή λειτουργία, δηλαδή την κίνηση, με την καλή υγεία, ενώ απουσιάζουν ανάλογοι μηχανισμοί που τη συνδέουν με την κουλτούρα του καναπέ. Η διατήρηση ικανών επιπέδων σωματικής δραστηριότητας θα διευκολύνει την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.

Διαβάστε την επιστολή και στον σύνδεσμο: https://www.kathimerini.gr/opinion/readers/562538956/to-soma-mas-os-oplo-kata-toy-kaysona/

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΕΝΤΑΚΗΣ. Αντιπρόεδρος της ΤΛΠ
Ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τ. πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου «Η Ασκηση είναι Φάρμακο-Ελλάς»

ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΛΟΥΡΗΣ
Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και σύμβουλος Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας

——————————————————-

Κρίσιμες επιλογές για την ευρωπαϊκή αγορά αερίου

Του Κωστή Σταμπολή

Στον απόηχο του ετήσιου συνεδρίου Flame που, όπως κάθε χρόνο, πραγματοποιήθηκε στο Αμστερνταμ στις αρχές Μαΐου, και το οποίο είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω, διατυπώθηκαν ορισμένες παρατηρήσεις από υψηλόβαθμα στελέχη των εταιρειών που συμμετείχαν, οι οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Κοινή ήταν η διαπίστωση ότι οι τελευταίοι 14-16 μήνες ήταν από τις πλέον δύσκολες περιόδους που πέρασε η ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, κυρίως λόγω των σοβαρών επιπτώσεων στην προμήθεια αερίου με συνεπακόλουθο τις ιδιαίτερα υψηλές τιμές, που ως γνωστόν κορυφώθηκαν τον Αύγουστο του 2022 (όταν το TTF εκτοξεύθηκε στα 345 ευρώ/MWh, σε σύγκριση με σήμερα που έχει επανέλθει σε πλέον φυσιολογικά επίπεδα γύρω στα 25 με 30 ευρώ/MWh).

Οι συμπληγάδες μέσα από τις οποίες πέρασε η ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας το τελευταίο διάστημα ήταν φυσικό να εγείρουν μια σειρά από καίρια ερωτήματα και διλήμματα ως προς τη μελλοντική πορεία της βιομηχανίας φυσικού αερίου. Κοινός παρονομαστής του προβληματισμού είναι ο στρατηγικός ρόλος που καλείται να παίξει το φυσικό αέριο ως προς την ενεργειακή ασφάλεια, κατά τα επόμενα 20-30 χρόνια, αφού αποτελεί βασικό πυλώνα του ενεργειακού μείγματος τόσο στην ηλεκτροπαραγωγή όσο και στη συνολική ενεργειακή κατανάλωση των περισσότερων χωρών στην Ευρώπη. Ενώ παράλληλα θα πρέπει να ικανοποιηθούν οι στόχοι για το κλίμα όπως αυτοί έχουν τεθεί από τη Συμφωνία των Παρισίων (2015) και έχουν εξειδικευθεί από την Ε.Ε.

Με τους εκπροσώπους της βιομηχανίας να υποστηρίζουν ότι το φυσικό αέριο, λόγω των πολύ χαμηλών εκπομπών του και των δυνατοτήτων ενταφιασμού (βλέπε τεχνολογία CCUS), πρέπει να θεωρείται όχι μόνο ένα μεταβατικό καύσιμο αλλά άκρως απαραίτητο αφού μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά (καλύπτοντας φορτία βάσης στην ηλεκτροπαραγωγή και πρώτη ύλη στη βιομηχανία) στην απανθρακοποίηση του ενεργειακού συστήματος. Με άλλα λόγια, μέσω της κατάλληλης προσαρμογής των υποδομών το φυσικό αέριο θα μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιείται ως βασικό καύσιμο μέχρι το 2050 μειώνοντας παράλληλα το ανθρακικό του αποτύπωμα. https://www.moneyreview.gr/opinion/113594/krisimes-epiloges-gia-tin-eyropaiki-agora-aerioy/

Διαβάστε όλο το άρθρο στον σύνδεσμο: https://www.moneyreview.gr/opinion/113594/krisimes-epiloges-gia-tin-eyropaiki-agora-aerioy/

Ο Κωστής Σταμπολής είναι Πρόεδρος του ΙΕΝΕ και φίλος της ΤΛΠ

Πηγή. Money review

———————————————————

Πολιτιστικά

Κάτι από το μέλλον στην καρδιά της Ερμούπολης

Τι μπορεί να συμβεί αν η τοπική επιχειρηματικότητα συνεργαστεί με την ακαδημαϊκή και φοιτητική κοινότητα της Σύρου;

Το αρχοντικό της οικογένειας Κοή στην καρδιά της Ερμούπολης, με την όψη του στεφανωμένη από ένα εντυπωσιακό αέτωμα και το εσωτερικό του να κοσμείται από μια μαρμάρινη σκάλα και περίτεχνες τοιχογραφίες, είναι ένα από τα 1.290 νεοκλασικά κτίρια της πρωτεύουσας των Κυκλάδων που μπορούν να μετατρέψουν μια τυχαία περιήγηση στα στενά της σε επίσκεψη σε ανοιχτό αρχιτεκτονικό μουσείο. Στη μεγάλη κεντρική αίθουσα του αρχοντικού, αυτές τις μέρες έρχεται κάτι από το μέλλον για να συνομιλήσει με το παρελθόν.

Πρόκειται για μια εφαρμογή επαυξημένης πραγματικότητας (AR – Augmented Reality) που υλοποιείται από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και αντλεί έμπνευση από την επιβλητική οροφογραφία του μεγαλοπρεπούς σαλονιού του παλιού αστικού σπιτιού. Μεγαλόσχημη εικόνα, σχεδιασμένη με εντυπωσιακή λεπτομέρεια και τεχνική, που μοιάζει με απεικόνιση ονειρικού ουράνιου θόλου, όπως στο κοίλο των τρούλων των εκκλησιών. Πρωταγωνιστές μέσα στη σύνθεση, στέκονται παραταγμένοι οκτώ θεοί της αρχαιότητας (Δίας, Ερμής, Θέμις, Απόλλων, Δήμητρα, Αθηνά, Ποσειδών και Αρτεμις) και τέσσερις ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης (Ρήγας Φεραίος, Καραϊσκάκης, Κολοκοτρώνης και Κανάρης). Οπως μας πληροφορεί ο Παύλος Χατζηγρηγορίου, από το Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου: «Χρησιμοποιώντας την κάμερα ενός τάμπλετ, μπορούμε να ανακαλύψουμε σε κάποιες γωνίες του σαλονιού ψηφιακούς χαρακτήρες να συζητούν μεταξύ τους, όπως π.χ. τον Ερμή με τον Κολοκοτρώνη, που έχουν κατέβει και οι δυο τους από ψηλά και έχουν ζωντανέψει, και τώρα συζητούν πώς γίνεται να βρίσκονται μαζί στην ίδια ζωγραφιά. Σε μια άλλη γωνιά εμφανίζονται o Εισαγγελέας και ο Νομάρχης, δύο ήρωες βγαλμένοι από τη “Μεγάλη Χίμαιρα” του Μ. Καραγάτση, ενώ κάπου αλλού βλέπουμε την προγιαγιά της οικογένειας Κοή και τον Βαφειαδάκη, τον μακροβιότερο δήμαρχο της νεοκλασικής Ερμούπολης, να συζητούν για το πώς ήταν να έρχονται πρόσφυγες από τη Χίο πριν από διακόσια χρόνια και στον τόπο αυτό να τους δίνεται η ευκαιρία να βάλουν νέες βάσεις και να μεγαλουργήσουν. Μέσα από τις στιχομυθίες αυτές, ο επισκέπτης παίρνει μια καλή γεύση τού πώς μπορεί να ήταν η Ερμούπολη στην εποχή της μεγάλης άνθησής της και αποκτά μια ουσιώδη πρώτη εικόνα για τον χαρακτήρα και την ιστορία του νησιού».

Διαβάστε όλο το άρθρο στον σύνδεσμο: https://www.kathimerini.gr/culture/562533253/kati-apo-to-mellon-stin-kardia-tis-ermoypolis/

.

Πηγή. Η Καθημερινή

————————————————————–

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗ

Στον Πειραιά βρίσκεται η Ιστορική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη που προάγει τον ελληνικό πολιτισμό στην Ελλάδα και το εξωτερικό ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με την ιστορική και ναυτική έρευνα.

Ξεκινώντας την περιήγηση στη βιβλιοθήκη, ο κ. Κωνσταντίνος Θανασάκης, επικεφαλής ερευνών και ψηφιακών ανθρωπιστικών εφαρμογών του Ιδρύματος, μαζί με την υπεύθυνη βιβλιοθήκης Βέρα Ανδριοπούλου, μας ξεναγεί στο νεοκλασικό κτίριο που τη στεγάζει από το 2013 στο Πασαλιμάνι, στη συμβολή της οδού 2ας Μεραρχίας με την Ακτή Μουτσοπούλου.

Το κτίριο χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και για πολλές δεκαετίες υπήρξε η οικία της οικογένειας του Γεωργίου Στρίγγου. Υπήρξε επίσης Λέσχη Αξιωματικών του γερμανικού και του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, ενώ από την ίδρυσή της το 2013 συγκεντρώνει, διασώζει και προβάλλει τις συλλογές σπουδαίων προσωπικοτήτων των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών. 

Η «Βιβλιοθήκη των Βιβλιοθηκών» διασώζει και διαφυλάττει έναν τεράστιο όγκο βιβλιογραφίας ελληνικού ενδιαφέροντος κυρίως, με μεγάλη έμφαση στις ανθρωπιστικές επιστήμες.

Περιλαμβάνει περίπου 600.000 τεκμήρια και αποτελείται από 100 και πλέον σημαντικές συλλογές βιβλιοθηκών και αρχείων, οι οποίες δωρήθηκαν στο ίδρυμα από ερευνητές, λογοτέχνες, συλλέκτες ή τους κληρονόμους τους

Επισκεφτείτε το σύνδεσμο για περισσότερα:

https://www.lifo.gr/culture/vivlio/ta-600000-polytima-tekmiria-tis-istorikis-bibliothikis-laskaridi

————————————————————————

Εκδηλώσεις

Μάρτιος 31. «Μουσική &  Κίνηση στην Υγεία».

(επανάληψη από το NL Μαΐου)

Η Τρικαλινή Λέσχη Προβληματισμού (tlp.gr) πραγματοποίησε την Παρασκευή, 31/3/2023, στην εξαιρετική και φιλόξενη αίθουσα του Μουσείου Τσιτσάνη την εκδήλωσή της με θέμα: «Μουσική &  Κίνηση στην Υγεία».

Καθολική ήταν η διαπίστωση για την υψηλή ποιότητα των εισηγήσεων, όπου οι διακεκριμένοι ιατροί, κ.κ. Κουτσιλιέρης, Παπαγεωργίου και Δρίτσας, με τις σύγχρονες απόψεις τους – to the point- καθήλωσαν το ακροατήριο. Ουσιαστικός υπήρξε και ο διάλογος και οι διευκρινίσεις στα ερωτήματα που ακολούθησαν.
Στην εκδήλωση απεύθυναν χαιρετισμό, ο πρόεδρος της Λέσχης κ. Γεωργιάδης και ο Δήμαρχος Τρικκαίων κ. Παπαστεργίου.

Παραβρέθηκαν, εκ μέρους του Ιατρικού Συλλόγου Τρικάλων ο κ. Γκαραβέλας Στέφανος και ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Τρικάλων κ. Γιαγιάκος Βασίλειος.

Την εκδήλωση συντόνισαν τα μέλη της ΤΛΠ Χρήστος Λάππας, τ. Δήμαρχος  Τρικκαίων, και Γιάννης Κουτεντάκης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Η εκδήλωση έκλεισε με ένα σύντομο μουσικό δρώμενο με τον κ. Αθανάσιο Δρίτσα στο πιάνο. Για όσους δεν μπόρεσαν να παραστούν παρατίθενται  σύντομες περιλήψεις των εισηγήσεων.

Αθανάσιος Δρίτσας, Καρδιολόγος, Αναπληρωτής Διευθυντής-Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, Συνθέτης και Συγγραφέας με θέμα: «Η Ολιστική Προσέγγιση στην Υγεία: Μουσική για τον Νου και Φυσική Άσκηση για το Σώμα».

Στην ομιλία του αναφέρθηκε στα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν την αξία της μουσικής ως συμπληρωματικής θεραπευτικής παρέμβασης στην κλινική ιατρική είτε με την μορφή της μουσικής ακρόασης επιλεγμένης μουσικής (music medicine) είτε με την μορφή της βιωματικής παρέμβασης μέσω ειδικά εκπαιδευμένων θεραπευτών (music therapy). Ανέλυσε το επιστημονικό υπόβαθρο των μουσικών παρεμβάσεων στο δίπολο Νους-Σώμα (mind-body interventions) και εστίασε στην προχωρημένη αντίληψη (για την εποχή εκείνη) του αρχαίου ελληνικού κόσμου η οποία τοποθετούσε την μουσική στον κορμό της παιδείας, την οποία αντίληψη αυτή επαληθεύουν σήμερα τα ευρήματα της νευροεπιστήμης (cognitive neuroscience) που αποδεικνύουν ότι με την μουσική εκπαίδευση ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποκτά πολύτιμες για την επιβίωση και την υγεία γνωστικές δεξιότητες πέραν των καθαρά μουσικών δεξιοτήτων.

Μιχάλης Κουτσιλιέρης, Ομότιμος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Πρόεδρος του ΙΚΥ, Πρόεδρος Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας με θέμα: «Το Μοριακό αποτύπωμα της φυσικής δραστηριότητας στον άνθρωπο: θεραπευτική άσκηση».

Αναφέρθηκε στην  επίδραση της σωματικής δραστηριότητας στον ανθρώπινο οργανισμό η οποία έχει επί μακρόν τύχει ενδελεχούς επιστημονικής ανάλυσης. Η θεραπευτική άσκηση έχει πλέον αναγνωριστεί ως μια συμπληρωματική θεραπεία στην κλασσική ιατρική, και έχουν πλέον καταδειχθεί οι μηχανισμοί αλληλεπίδρασης των πρωτοκόλλων εφαρμογής με τη δόση της, τη διάρκεια της και την ένταση της σε όλα τα συστήματα ομοιοστασίας του ανθρώπινου οργανισμού. Το ίδιο και για τη ρύθμιση της έκφρασης ειδικών γονιδίων, που συμμετέχουν στον φαινότυπο πολλών νοσημάτων ως βιοδείκτες. Μια μεγάλη σειρά έγκριτων κλινικών μελετών έχει πλέον κατοχυρώσει τη θέση της θεραπευτικής Άσκησης στη σύγχρονη και εξατομικευμένη Ιατρική και την έχει ενσωματώσει στο θεραπευτικό οπλοστάσιο των συστημάτων υγείας πολλών προηγμένων υγειονομικά χωρών. Στη χώρα μας, το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (2018) και το Υπουργείο Υγείας (2022) έχουν αναγνωρίσει την θεραπευτική άσκηση ως επιστημονικής εξειδίκευσης.

Σωκράτης Παπαγεωργίου, Αναπληρωτής Καθηγητής Νευρολογίας & Νευροφυσιολογίας ΕΚΠΑ, Πρόεδρος Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών με θέμα: «Η Σωματική άσκηση για την πρόληψη και θεραπευτική αντιμετώπιση της νοητικής έκπτωσης».

Εστίασε σε ένα από τα αποτελέσματα της φυσιολογικής γήρανσης που είναι η έκπτωση των νοητικών λειτουργιών. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα επιστημονικά δεδομένα υποστηρίζουν ότι η σωματική άσκηση μπορεί να βελτιώσει την νοητική κατάσταση των ασθενών με νόσo Alzheimer αλλά και να επιβραδύνει την επιδείνωση των συμπτωμάτων και την εξέλιξη σε άνοια σε ασθενείς με ήπια νοητική έκπτωση. Επίσης η Σωματική Άσκηση έχει σημαντική προφυλακτική δράση αφού μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο που έχουν τα φυσιολογικά άτομα να εμφανίσουν άνοια όταν φτάσουν στην Τρίτη ηλικία. Τα παραπάνω είναι εφικτά διότι η σωματική άσκηση ενισχύει τη δημιουργία α) νέων νευρώνων -κυρίως στον Ιππόκαμπο (νευρογένεση), β) νέων συνάψεων (συναπτογένεση), και γ) πολλών νέων μικρού μεγέθους αγγείων (αγγειογένεση).

“H συνεισφορά της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας στην Ελληνική Οικονομία”.

Posted on by admin

Με αθρόα συμμετοχή Συμπολιτών, έγινε η νέα εκδήλωση της ΤΛΠ (tlp.gr), σε αίθουσα του Οθωμανικού Λουτρού-Μουσείο Τσιτσάνη, με θέμα “H συνεισφορά της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας στην Ελληνική Οικονομία”.

Ομιλητής ο κ Πάνος Λασκαρίδης, διακεκριμένο μέλος και πρώην πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Εφοπλιστών(ECSA), επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πειραιώς υποναύαρχος επί τιμή του Πολεμικού Ναυτικού, ιδρυτής, με την αείμνηστη σύζυγο του Μαριλένα, του πολιτιστικού Ιδρύματος – Αικατερίνη Λασκαρίδη – που συντηρεί μια εκπληκτική βιβλιοθήκη και που οργανώνει και εκτελεί κάθε χρόνο σημαντικό αριθμό επιμορφωτικών, πολιτιστικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων (συμμετέχουν περισσότερα από 30.000 παιδιά κάθε χρόνο). Έχει προσφέρει σημαντικές δωρεές στις Ένοπλες Δυνάμεις ιδιαίτερα στο Πολεμικό Ναυτικό , στο Λιμενικό Σώμα, την Πολεμική Αεροπορία και την Πυροσβεστική.

Ο κ. Λασκαρίδης, στην ομιλία του που διήρκησε 50’ χωρίς να κουράσει το ακροατήριο, αναφέρθηκε με διεξοδικό τρόπο ,στα επιτεύγματα της Εμπορικής Ναυτιλίας , στην Ελλάδα και τον Κόσμο, όπου και κατέχουμε ως Χώρα την μοναδική μας πρωτιά. Με σκληρή και επίμονη δουλειά, σχέδιο και όραμα, η Ελληνική Ναυτοσύνη, κυριαρχεί στις θάλασσες όπου Γης, και επιβιώνοντας στον διεθνή ανταγωνισμό.

Αναφέρθηκε επίσης στις ωφέλειες της Ελληνικής Οικονομίας στην οποία η Ελληνική Ναυτιλία προσφέρει περίπου 100.000 θέσεις εργασίας, σημαντική εισροή συναλλάγματος 13 με 15 δις ετησίως έχοντας και σημαντική συνεισφορά σε ζητήματα Γεωπολιτικής επιρροής. Αυτή η συνεισφορά μπορεί να αυξηθεί σημαντικά με την επανεκκίνηση της λειτουργίας των Ελληνικών Ναυπηγείων, των Ναυπηγείων Ελευσίνας και την κατ’ επέκταση δραστηριοποίηση εκ νέου της Ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης Περάματος όπου πολλά Ελληνόκτητα πλοία θα επιθεωρούνται και επισκευάζονται

Ο κ. Λασκαρίσης απάντησε με προθυμία , στις ερωτήσεις στον διάλογο που ακολούθησε.

Πριν την εκδήλωση ξεναγήθηκε από τον κ. Στέλιο Καραγιώργο, στο Μουσείο Τσιτσάνη.

Την επομένη συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία της ΤΛΠ, επισκέφθηκε την Βιβλιοθήκη Καλαμπάκας και την Ιερά Μονή Ρουσάνου στην οποία πέρασε αρκετή ώρα αποθαυμάζοντας το εκπληκτικό τοπίο των Μετεώρων και τους θησαυρούς της Μονής.

Στα ΜΜΕ εξέφρασε τον θαυμασμό του για την όμορφη Πόλη μας και τον τρόπο λειτουργία της.

Τον κ. Λασκαρίδη προλόγισε, με θερμά λόγια ο πρόεδρος της ΤΛΠ κ. Ιωάννης Γεωργιάδης και την εκδήλωση συντόνισε ο υπεύθυνος δράσεων της Λέσχης κ. Χρήστος Λάππας.

Η συνεισφορά της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας στην Ελληνική Οικονομία

Posted on by admin

H Τρικαλινή Λέσχη Προβληματισμού, στο πλαίσιο των δράσεών της, διοργανώνει εκδήλωση στις 7 Μαΐου 2023, ημέρα Κυριακή και ώρα 19.30 στο Μουσείο Τσιτσάνη με ομιλητή τον κ. Πάνο Λασκαρίδη, πρόεδρο του Κοινωφελούς Ιδρύματος “Αικατερίνη Λασκαρίδη” (http://www.laskaridisfoundation.org/).

Αντικείμενο της ομιλίας, η αξία της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας και η συνεισφορά της στην Οικονομία, την Κοινωνία και την Άμυνα .

Ο κ. Π. Λασκαρίδης είναι μηχανολόγος – μηχανικός, διπλωματούχος ναυπηγός, ιδρυτής  και διευθύνων σύμβουλος των εταιρειών Laskaridis Shipping Co Ltd & Lavinia Corporation, πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Εφοπλιστών, Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πειραιώς  και Υποναύαρχος επί τιμή του Πολεμικού Ναυτικού

Την εκδήλωση θα προλογίσει ο Πρόεδρος της ΤΛΠ κ. Ιωάννης Κ. Γεωργιάδης και θα συντονίσει ο υπεύθυνος δράσεων της ΤΛΠ κ. Χρήστος Λάππας,

——————————————-

Η εκδήλωση υποστηρίζεται από την Δημοτική Αρχή.

Η είσοδος είναι ελεύθερη

Έναρξη προσέλευσης 19.00 – Πέρας 19.25

Μουσική και Κίνηση στην Υγεία

Posted on by admin

Ήδη από την κλασσική εποχή είχε συνειδητοποιηθεί η θετική επίδραση της μουσικής και της κίνησης/άθλησης στη σωματική και πνευματική υγεία του ανθρώπου. Σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα επιβεβαιώνουν τη εν λόγω σχέση τόσο στην πρόληψη, όσο και στη συμπληρωματική θεραπεία των «μεγάλων» ασθενειών της εποχής μας (καρδιοπάθειες, διάφοροι καρκίνοι, άνοια, πάρκινσον, κλπ). Τρείς διακεκριμένοι Έλληνες επιστήμονες θα συζητήσουν τις σημαντικές για τον άνθρωπο αλληλοεπιδράσεις μεταξύ μουσικής, κίνησης και υγείας:

Αθανάσιος Δρίτσας, Καρδιολόγος, Αναπληρωτής Διευθυντής-Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, Συνθέτης και Συγγραφέας. Τίτλος ομιλίας: «Η ολιστική προσέγγιση στην υγεία: Μουσική άσκηση για το Νου & φυσική άσκηση για το σώμα».

Μιχάλης Κουτσιλιέρης, Ομότιμος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Πρόεδρος του ΙΚΥ, Πρόεδρος Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας. Τίτλος ομιλίας: «Το Μοριακό αποτύπωμα της φυσικής δραστηριότητας στον άνθρωπο: θεραπευτική άσκηση».

Σωκράτης Παπαγεωργίου, Αναπληρωτής Καθηγητής Νευρολογίας & Νευροφυσιολογίας ΕΚΠΑ, Πρόεδρος Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών. Τίτλος ομιλίας: «Η Σωματική άσκηση για την πρόληψη και θεραπευτική αντιμετώπιση της νοητικής έκπτωσης».

Θα ακολουθήσει σύντομο μουσικό δρώμενο με τον κ. Αθανάσιο Δρίτσα στο πιάνο.

Την εκδήλωση θα συντονίσουν οι:

Χρήστος Λάππας, τ. Δήμαρχος Τρικκαίων, και

Γιάννης Κουτεντάκης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

(Μουσείο Τσιτσάνη, 31/3/2023 και ώρα 7.00 μμ)

Ο πολιτισμός της εγκατάλειψης

Posted on by admin

Πηγαίνω στα «βασιλικά κτήματα» καμιά 30αριά χρόνια. Για βόλτα με τα παιδιά μου παλαιότερα, για ατελείωτες ποδηλατάδες με φίλους τα τελευταία χρόνια. Μιλάμε για ένα απέραντο δάσος, 50.000 στρέμματα διάβασα, να περπατάς και να αισθάνεσαι χαμένος στην ευλογημένη αγκαλιά της φύσης. Ατελείωτες σειρές από θεόρατα αιωνόβια δένδρα, κελαηδίσματα σε κάθε βήμα, αναρριχητικά φυτά στους κορμούς, μανιτάρια και κυκλάμινα παντού, σκαμμένη γη από τα αγριογούρουνα και όλο παράξενοι ήχοι μέσα απ’ το θρόισμα των φύλλων. Αν ήσουν τυχερός και δεν έκανες φασαρία, μπορεί να είχες και μια αναπάντεχη συνάντηση με μια οικογένεια ελαφιών.

Στη μέση αυτού του επίγειου παραδείσου –που αγόρασε έναντι 300.000 δραχμών το 1871 ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ από την οικογένεια Σούτσου– ζούσαν τα καλοκαίρια οι Ελληνες βασιλείς, τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Το παλιό θερινό ανάκτορο –σκιά της παλιάς δόξας του– υπάρχει και τώρα. Οχι τίποτα υπερβολικό ή ακραίο, ένα μεγάλο διώροφο σπίτι με κεραμίδια, με μια υπέροχη μαρμάρινη σκάλα που οδηγεί στην πισίνα. Αλλά και κάποια πρόσθετα πέτρινα οικήματα-ξενώνες, μαζί με έναν αγροτικό οικισμό από βοηθητικά κτίρια διαφόρων χρήσεων – ένα οινοποιείο (που ζητάει χρόνια τώρα να το αναμορφώσει ο Γιάννης Μπουτάρης), ένα τυροκομείο, κάποια εργαστήρια αλλά και χώροι αποθήκευσης. Ολα αφημένα στην τύχη τους και στις διαθέσεις κάθε λογής πλιατσικολόγων και βανδάλων.

Αυτό το απίθανο πάρκο, λοιπόν, οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο θα το προφύλασσε ως κόρην οφθαλμού και θα το έκανε κτήμα αναψυχής με μουσείο, εστιατόρια και πολυτελείς ξενώνες. Εμείς το αφήσαμε να καταρρεύσει. Κάποιοι λένε ότι φταίει το αδιευκρίνιστο καθεστώς της περιοχής. Ομως το κτήμα και τα κτίρια έγιναν περιουσία του Δημοσίου το 2002. Γιατί η πολιτεία δεν έκανε τίποτα απολύτως γι’ αυτόν τον θησαυρό της φύσης τα είκοσι αυτά χρόνια; Γιατί δεν ζητούσε βοήθεια από χορηγούς ή ιδιωτικές εταιρείες να μεταμορφώσουν τον χώρο, αν εκείνη δεν μπορούσε;

Δυστυχώς εδώ φαίνεται η αδυναμία των πολιτικών να αντιληφθούν τι πραγματικά έχει αξία σε αυτή τη χώρα. Αλλά και η απερίγραπτη αδιαφορία της κρατικής μηχανής να προφυλάξει την περιουσία των Ελλήνων – όποια κυβέρνηση και να είναι στην εξουσία.

Εξάλλου δεν είναι μόνο το Τατόι. Παραδείγματα, πολλά. Ενα από τα πιο κραυγαλέα: o Ναός του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες. Ενας τεράστιος πέτρινος ναός φτιαγμένος από τον Ικτίνο το 420 π.Χ., μέσα στα βουνά της Πελοποννήσου. Εχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO, παραμένει όμως ουσιαστικά εγκαταλελειμμένος, με ένα ειδικό, υποτίθεται, πλαστικό στέγαστρο εδώ και 35 χρόνια! Αν βρισκόταν σε μια σοβαρή χώρα, θα ήταν στο αρχαιολογικό της επίκεντρο, με εκατομμύρια επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο να τον θαυμάζουν εκστατικοί κάθε χρόνο.

Δυστυχώς στη χώρα μας αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις έχουν άλλες, μικροπολιτικές σκοπιμότητες. «Σκοτώνονται» για την αισθητική του δαπέδου στην είσοδο του Παρθενώνα αμφισβητώντας τον Μέγα Μανόλη Κορρέ, που πέρασε 25 χρόνια της ζωής του στις σκαλωσιές του μνημείου, ή παίζουν πολιτικά παιχνίδια με την ενδεχόμενη συμφωνία Αθήνας – Βρετανικού Μουσείου για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα ή για την ολοκλήρωση ή όχι της ανασκαφής του λόφου Καστά στην Αμφίπολη.

Πρόσφατα, περνώντας από τις Θερμοπύλες –πασίγνωστες σε όλο τον πλανήτη από τους «300» και τη θρυλική μάχη του 480 π.Χ. μεταξύ των ελληνικών και των περσικών στρατευμάτων– με πήγαν στις θερμές πηγές από τις οποίες πήρε η περιοχή το όνομά της. Θερμά λουτρά υπέροχα, που τρέχουν από αρχαιοτάτων χρόνων δίπλα στις «πύλες» όπου έγινε η πιο γνωστή, ίσως, μάχη της αρχαιότητας. Οποιος φθάσει στο σημείο βλέπει την απότομη μορφολογία του εδάφους, τα δύσβατα περάσματα, το πελώριο βουνό από πάνω, και μπροστά του τους 300 Σπαρτιάτες, τους 700 Θεσπιείς και τους άλλους οπλίτες ελληνικών πόλεων να γυμνάζονται και να ετοιμάζουν τα όπλα τους για να αντιμετωπίσουν ένα ακόμη κύμα των 80.000 του Ξέρξη. Είναι η ωραιότερη ιστορία για την αρχαία Ελλάδα που μπορεί κανείς να διηγηθεί στους εκατοντάδες χιλιάδες ταξιδιώτες που περνούν με τα αυτοκίνητά τους σε απόσταση 500 μέτρων και σταματούν πάνω στην εθνική οδό για να χαζέψουν το άγαλμα του Λεωνίδα. Καμία φαντασία όμως. Και καμία έγνοια για τον ιερό αυτό χώρο. Γιατί, δυστυχώς, παντού –στις πηγές και στα κτίρια που κάποτε χρησιμοποιούνταν για τα θερμά λουτρά– υπάρχουν σήμερα σκουπίδια-βουνό, εγκατάλειψη, παρακμή και μιζέρια. Ευτυχώς η χώρα κρίνεται από τον πολιτισμό των προγόνων μας κι όχι από τον δικό μας.

Greek defense doctrine rolls with punches

Posted on by admin

A lot has changed in terms of Greece’s defense doctrine since 1996, when its naval forces and Turkey’s had gathered around the two islets of Imia in the eastern Aegean.

The concept that the incident gave birth to was the so-called crisis point doctrine, meaning that a conflict between the two countries would be limited to a certain geographic spot. However, this has now given way to the triptych of “tension/crisis/generalized conflict.”

In short, at the highest staff level, it is now considered that a crisis with Turkey will not remain confined to a certain geographical point (island, islet, rock), but will spread across the entire front of the Greek-Turkish borderline, from Evros to Kastellorizo.

For almost two decades, the crisis point concept has been based on two main assumptions: firstly on an immediate reaction by the US and secondly Ankara’s intention to push in a certain direction, which is the promotion of the “gray zone” theory. 

The hope – false, as it turned out – that Turkey would become an enlightened Eastern but Westernized democracy helped to perpetuate the assumption that a Greek-Turkish crisis, even if it were to occur again, would not be extended.

The abandonment of the crisis point doctrine had long been decided at the staff level. It was also communicated to the general public through a discussion that Chief of the General Staff Konstantinos Floros had in June 2020 with journalists, who he told at the time, “It is not possible for something to happen in Kastellorizo and not spread everywhere.”

Moreover, the new doctrine is not monolithic and factors in Turkey’s aggressive rhetoric (casus belli), the weaponization of migration, cyberattacks, its use of drones and UAVs to saturate air defenses, and more widespread hybrid threats, such as possible attacks on the country’s infrastructure (electricity, water supply etc). 

Πηγή: https://www.ekathimerini.com/news/1203410/greek-defense-doctrine-rolls-with-punches

Τι Σημαίνει για την Διεθνή Αγορά η Απόφαση της ΕΕ για Πλαφόν στα $ 60 το Βαρέλι για το Ρωσικό Πετρέλαιο

Posted on by admin

του Κ. Ν. Σταμπολή 

Χωρίς ιδιαίτερη ανησυχία αντιμετωπίζουν οι παίκτες της διεθνούς αγοράς πετρελαίου την απόφαση της ΕΕ να θέσει ανώτατο όριο στα $ 60 το βαρέλι για τις εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου, αρχής γενομένης από την Δευτέρα, 5 Δεκεμβρίου. Κι αυτό γιατί ήδη οι ποσότητες αργού που εξάγει η Ρωσία, κυρίως σε Ινδία, Πακιστάν, Τουρκία και Κίνα, τιμολογούνται από τις ρωσικές πετρελαϊκές με σημαντική έκπτωση (discount). Έτσι, ενώ η τιμή του Brent, του διεθνούς benchmark, διαπραγματεύεται στην ζώνη των $ 82 με $ 88 το βαρέλι το τελευταίο 10ήμερο, το ρωσικό πετρέλαιο πωλείται στα $ 57- $ 65 το βαρέλι σε εισαγωγείς στην ΝΑ ΑσίαΤο πλαφόν των $ 60 το βαρέλι προέκυψε μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ και την ενεργή συμμετοχή των G7 με βασικό εισηγητή την υπουργό Οικονομίας των ΗΠΑ, Janet Yellen. Εξάλλου, μόλις προχθές εκάμθησαν οι αντιρρήσεις της Πολωνίας, η κυβέρνηση της οποίας απαιτούσε πολύ κατώτερο ανώτατο όριο της τιμής του ρωσικού αργού, κάτω από τα $ 40 το βαρέλι, σε μια προσπάθεια να τιμωρηθεί αυστηρά η Ρωσία για την εισβολή της στην Ουκρανία μέσω της απώλειας πετρελαϊκών εσόδων. Άλλωστε, ο απώτερος στόχος της υιοθέτησης ανώτατου ορίου στην τιμή ρωσικού αργού αποβλέπει στην εξάσκηση οικονομικής πίεσης προς την Μόσχα και στην μείωση των εσόδων της Ρωσίας από τις εξαγωγές ενεργειακών προϊόντων (άνθρακας, αργό πετρέλαιο,  πετρελαίου και φ. αέριο μέσω αγωγών και LNG)

Έχει ενδιαφέρον ότι την ίδια ημέρα, δηλ. 5 Δεκεμβρίου, τίθεται σε ισχύ το embargo της ΕΕ για εξαγωγές ρωσικού αργού προς την Ευρώπη, μεταφερόμενου διά θαλάσσης, ενώ στις 5 Φεβρουαρίου 2023 το embargo θα ισχύσει και για τις εξαγωγές ρωσικών πετρελαϊκών προϊόντων προς τις χώρες της ΕΕ, κυρίως diesel. Ο δε απώτερος στόχος της υιοθέτησης ανώτατου ορίου στην τιμή του ρωσικού αργού είναι η μείωση των εσόδων της Ρωσίας από τις εξαγωγές πετρελαίου.

Πέρα, όμως, από την ισχύ πλαφόν στην τιμή του ρωσικού αργού, από τις αρχές της επόμενης εβδομάδας τίθεται σε ισχύ το πρόσθετο μέτρο της απαγόρευσης ασφάλισης ρωσικών πετρελαϊκών φορτίων από δυτικές ασφαλιστικές εταιρείες (λχ Loyds, Alliance, Swiss Re κλπ.), απαγορεύοντας σε αυτές να ασφαλίζουν τάνκερς που μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο που θα έχει πωληθεί άνω των $ 60 το βαρέλι. Για να παρακάμψει τους περιορισμούς στην ασφαλιστική κάλυψη, το Κρεμλίνο έχει ήδη ενεργοποιήσει σχέδιο δημιουργίας ενός αμιγώς εγχώριου στόλου δεξαμενόπλοιων τα οποία θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τις εξαγωγές Ρωσικού πετρελαίου. Για αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα θα αναφερθούμε σε προσεχές άρθρο μας.

Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι ενώ το δυτικό μπλοκ προσπαθεί απεγνωσμένα να εξεύρει τρόπους για να μειώσει τα έσοδα της Ρωσίας από εξαγωγές ενεργειακών πρώτων υλών και προϊόντων, αυτά παραδόξως εμφανίζονται αυξημένα κατά μέσο όρο 35,0 % σε σχέση με το 2021. Βασικός λόγος είναι η άνοδος των διεθνών τιμών πετρέλαιο και φ. αερίου τους τελευταίους 12 μήνες. Πιο συγκεκριμένα, το ρωσικό Υπουργείο Οικονομικών υπολογίζει ότι μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου τα συνολικά έσοδα από εξαγωγές πετρελαίου και φ. αερίου έφθασαν τα $ 191 δισεκ. (+ 38% πάνω σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι) ενώ για όλο το 2022 τα συνολικά έσοδα από εξαγωγές πετρελαίου και αερίου εκτιμάται ότι θα ξεπεράσουν τα $ 230 δισεκ.

Η Ευρώπη 2.0 Ξεκινάει με την Ελλάδα και την Κύπρο

Posted on by admin

Πριν από 70 και πλέον χρόνια δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Aνθρακα και Χάλυβα. Η ιδέα ήταν απλή: για να διασφαλιστεί η ειρήνη, η Ευρώπη θα έσπαγε το μονοπώλιο που σχεδόν κατείχε η Γερμανία σε δύο από τα σημαντικότερα ενεργειακά και βιομηχανικά αγαθά της εποχής. Με τη διαφοροποίηση του εφοδιασμού, η μεταπολεμική Ευρώπη ήλπιζε ότι θα μπορούσε να διατηρήσει την ειρήνη και να μετριάσει την αλαζονεία της εξουσίας

που εξασφάλιζαν τα ανθρακωρυχεία και η χαλυβουργία της Γερμανίας. Το σχέδιο λειτούργησε καλύτερα απ’ ό,τι φαντάζονταν οι εμπνευστές του και, μία γενιά αργότερα, αποτέλεσε τη βάση για την Ευρωπαϊκή Eνωση.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η Ρωσία χρησιμοποιεί το ενεργειακό της μονοπώλιο για να απειλήσει, να πιέσει και να εκβιάσει την Ευρώπη. Η Τουρκία δεν είναι και πολύ καλύτερη, απειλώντας κάθε χώρα που υπονομεύει το μονοπώλιο και τις ροές εσόδων που απολαμβάνει ως διαμετακομιστικός κόμβος. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και οι προσπάθειες της Τουρκίας να επωφεληθεί από την κρίση θα πρέπει να είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι.

Εάν η Ευρωπαϊκή Eνωση σκοπεύει να διατηρήσει την ειρήνη και την ασφάλεια και, όντως, να επιβιώσει, είναι καιρός να επιστρέψει στις ρίζες της. Το φυσικό αέριο σήμερα είναι ο άνθρακας και ο χάλυβας του χθες. Η Τουρκία και η Ρωσία σήμερα, όπως ακριβώς έκαναν και τα ρεβανσιστικά κράτη της εποχής του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επιδιώκουν να διεκδικήσουν εδάφη –τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα– προκειμένου να αποσπάσουν την προσοχή από τις οικονομικές αποτυχίες τους και να υφαρπάξουν νέους πόρους.

Τα νησιά του Αιγαίου δεν είναι κάτι για το οποίο οι ευρωκράτες των Βρυξελλών πρέπει να παζαρεύουν, αντίθετα είναι εδάφη που πρέπει να υπερασπιστούν σαν να ήταν ισπανικά, γαλλικά ή γερμανικά. Το ζήτημα δεν είναι μόνο η Ελλάδα, αλλά η τάξη που βασίζεται σε κανόνες και στην οποία η Ελλάδα είναι πλέον στην πρώτη γραμμή.

Το ίδιο ισχύει και για την Κύπρο. Αν η Τουρκία μπορεί να καταλάβει, να κάνει εθνοκάθαρση και να στείλει Τούρκους εποίκους στη βόρεια Κύπρο, μόνο και μόνο για να καταλήξουν οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της για αναγνώριση της κατεχόμενης ζώνης ως ανεξάρτητου κράτους, τότε η μεταπολεμική τάξη που αποτελεί τον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Eνωσης απέθανε. Το Κρεμλίνο, για παράδειγμα, θα στραφεί στο προηγούμενο ενός νέου κράτους στην Κύπρο για να στηρίξει τις διεκδικήσεις του όχι μόνο στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ στην Ουκρανία, αλλά και στη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας, ακόμη και στις χώρες της Βαλτικής.

Οι κανόνες του θαλάσσιου δικαίου βρίσκονται επίσης σε κίνδυνο. Το να επιτραπεί στην Τουρκία να αμφισβητήσει τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) της Ελλάδας ή της Κύπρου σημαίνει ότι ενθαρρύνεται η ελεύθερη πρόσβαση σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία δεν θα σταματήσει στη λεηλασία του κυπριακού φυσικού αερίου, αλλά θα χρησιμοποιήσει επίσης τους εντολοδόχους της στη Λιβύη για να αποσπάσει τους εκεί πόρους. Η Aγκυρα θα χρησιμοποιήσει επίσης οποιαδήποτε αναγνώριση των φαιδρών θαλάσσιων διεκδικήσεων για να εμποδίσει την ανάπτυξη αγωγών της Ανατολικής Μεσογείου που θα μπορούσαν να μεταφέρουν ισραηλινό ή κυπριακό φυσικό αέριο στην Ελλάδα και στα Νότια Βαλκάνια. Ο στόχος της Τουρκίας, τελικά, είναι απλώς να διατηρήσει το μονοπώλιό της και να κρατήσει την Ευρώπη εξαρτημένη.

Και άλλες χώρες θα πέσουν θύματα των φιλοδοξιών της Τουρκίας, αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες πιστεύουν ότι μπορούν να κατευνάσουν τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Eνα από τα μόνα λαμπρά στοιχεία στην οικονομία της Αιγύπτου, για παράδειγμα, ήταν η ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στα ανοικτά των βόρειων ακτών της. Η ιταλική Eni βοήθησε το Κάιρο να τα αξιοποιήσει. Το παρελθόν έχει σημασία. Το να επιτρέψουμε στην Τουρκία να ανατρέψει σχεδόν οκτώ δεκαετίες θαλάσσιου δικαίου στην Κύπρο σημαίνει ότι θα θέσουμε σε κίνδυνο τις ευρωπαϊκές επενδύσεις στην Αίγυπτο και σε άλλες περιοχές, ενθαρρύνοντας παράνομους διεκδικητές να προβάλλουν όλο και πιο παράδοξες αξιώσεις.

Εδώ, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών υπήρξε ιδιαίτερα κοντόφθαλμο. Αποσύροντας την υποστήριξη για τον αγωγό EastMed, υποτίθεται λόγω της έλλειψης οικονομικής σκοπιμότητας, η Ουάσιγκτον θέτει σε κίνδυνο τους συμμάχους της. Το γεγονός ότι το πράττει με εσφαλμένη συλλογιστική κάνει την απόφαση χειρότερη: ο αγωγός EastMed μπορεί να είναι ακριβότερος από τους διατουρκικούς αγωγούς, αλλά μπορεί να προσφέρει περισσότερα, όπως τη μεταφορά κυπριακού πράσινου καυσίμου υδρογόνου. Η εκτίμηση των Αμερικανών διπλωματών για τις ενεργειακές αγορές είναι αφελής. Ενώ η τιμή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου μπορεί να πέσει, οι προσπάθειες της Σαουδικής Αραβίας για διαφοροποίηση σημαίνουν ότι το βασίλειο θα κινηθεί για να επαναφέρει το πετρέλαιο τουλάχιστον στα 100 δολάρια/βαρέλι. Το γεγονός ότι η επιρροή της Ουάσιγκτον στο Ριάντ βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 80 ετών σημαίνει ότι ο Σαουδάραβας πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν θα κάνει ό,τι θέλει.

Ωστόσο, αν το περασμένο έτος θα έπρεπε να έχει δείξει κάτι στους Ευρωπαίους ηγέτες είναι ότι η ενεργειακή ασφάλεια και τα αυταρχικά μονοπώλια είναι αμοιβαίως αποκλειόμενα. Η Ρωσία προσπάθησε να αξιοποιήσει το μονοπώλιό της για να αναγκάσει την Ευρώπη να υποχωρήσει, και η Τουρκία θα κάνει το ίδιο αν τελικά η Ευρώπη δεν στηρίζεται πλέον στον Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά στον Ερντογάν. Κανείς από τους δύο δεν έχει την καλή θέληση, ούτε το συμφέρον της Ευρώπης κατά νουν.

Το σπάσιμο του μονοπωλίου της Γερμανίας στον άνθρακα και τον χάλυβα συνετέλεσε στο να επέλθουν σχεδόν 80 χρόνια ειρήνης στην Ευρώπη. Το σπάσιμο του μονοπωλίου της Ρωσίας και της Τουρκίας στις μεταφορές φυσικού αερίου θα μπορούσε να κάνει το ίδιο. Η Ευρώπη θα πληρώσει τη λάθος επιλογή της με αίμα, όχι με ευρώ. Η επίγνωση ότι ο EastMed είναι το μέλλον, όμως, θα αναζωογονούσε την Ευρώπη και θα εξασφάλιζε νέες ευκαιρίες για ειρήνη από το Καλαί μέχρι το Καστελλόριζο.

*Ο Μάικλ Ρούμπιν είναι senior fellow στο American Enterprise Institute.

(Από kathimerini.gr)

Διδάσκοντας ταυτόχρονα σε δύο έδρες

Posted on by admin

Καθηγητές που εργάζονται σε ελληνικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια περιγράφουν τα οφέλη της παράλληλης απασχόλησης

Διδάσκοντας ταυτόχρονα σε δύο έδρες

«Δεν ξεχνώ ότι σπούδασα σε ελληνικό ΑΕΙ. Μου έδωσε πολλά εφόδια για να μπορέσω να συνεχίσω στο Queen Mary. Γιατί να είμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα σύστημα;», λέει η Δήμητρα Παναγιωτάτου, διδάκτωρ στο Queen Mary.

Απόστολος Λακασάς

14.12.2022 • 14:13

«Καλούμαι να προσαρμοστώ πολύ γρήγορα σε δύο εκπαιδευτικά συστήματα. Ερχομαι σε επαφή με διαφορετικά ακαδημαϊκά περιβάλλοντα. Και αυτό είναι δύσκολο, αλλά και μεγάλο κέρδος. Η δυνατότητα που έχω να δουλεύω σε δύο ΑΕΙ, ένα στην Ελλάδα και ένα στο εξωτερικό, μου επέτρεψε να μη μεταναστεύσω», λέει στην «Κ» ο Μάνος Καραγιάννης. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο King’s College London.

«Επέστρεψα στην Ελλάδα εν μέσω κρίσης, το 2014, διατηρώντας τη θέση μου στο εξωτερικό. Δεν έκοψα το νήμα με το έργο που είχα φτιάξει στο εξωτερικό, με τους φοιτητές και την ερευνητική μου ομάδα», προσθέτει στην «Κ» ο Μανώλης Γεωργούλης, καθηγητής στο ΕΜΠ και στο Πανεπιστήμιο Heriot-Watt του Εδιμβούργου. Οι δυο τους, μαζί με άλλους περίπου 20 επιστήμονες που μοιράζουν το ακαδημαϊκό έτος τους σε ένα ΑΕΙ της Ελλάδας και του εξωτερικού, είναι πιονιέροι μιας νέας τάσης που διαμορφώνεται στο ελληνικό ακαδημαϊκό σύμπαν.

Καθηγητές, προτιμούν να έχουν παράλληλη απασχόληση σε δύο ΑΕΙ. Το ίδιο μοντέλο υιοθετούν όλο και περισσότεροι νέοι Ελληνες επιστήμονες, όπως καταδεικνύεται από δηλώσεις της Βίβιαν Σπυροπούλου και της Δήμητρας Παναγιωτάτου, οι οποίες ετοιμάζουν το βιογραφικό τους για να διεκδικήσουν θέση σε ελληνικό ΑΕΙ. «Είμαι ένθερμος υποστηρικτής της παράλληλης απασχόλησης. Είναι σημαντικά τα οφέλη», παρατηρεί στην «Κ» ο πρύτανης του ΕΜΠ, Ανδρέας Μπουντουβής. Δεν λείπει ωστόσο η γκρίνια από μερίδα Ελλήνων πανεπιστημιακών, και αυτό αποτυπώνεται (και) στην καχυποψία μήπως απορριφθεί μία αίτηση για διορισμό σε ελληνικό ΑΕΙ εάν ο υποψήφιος επιδιώξει εργασία σε ξένο ΑΕΙ.

Η παράλληλη απασχόληση εισήχθη για πρώτη φορά με τον νόμο 4009/2011, για να υποστηρίξει τη διεθνοποίηση των πανεπιστημίων και ταυτόχρονα να επιβραδύνει τη διαρροή εγκεφάλων. Ρύθμιση επέτρεπε στα μέλη ΔΕΠ που εξελέγησαν σε αντίστοιχη μόνιμη θέση σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού να μην παραιτηθούν από το ελληνικό ΑΕΙ, αλλά να ζητήσουν να απασχοληθούν παράλληλα και στα δύο πανεπιστήμια. Ενα εξάμηνο εδώ, ένα εξάμηνο έξω με τον μισό μισθό από το πανεπιστήμιο του εξωτερικού και τον άλλο μισό από το ελληνικό ΑΕΙ.

Ο νέος νόμος 4957/2022, που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, έρχεται να ενισχύσει τον θεσμό και να επιδιώξει περαιτέρω και τον επαναπατρισμό εγκεφάλων. Επιτρέπει πλέον σε καθηγητές που απασχολούνται στο εξωτερικό και εκλέγονται σε θέση μέλους ΔΕΠ σε ελληνικό ΑΕΙ να μην παραιτηθούν κατευθείαν από τη θέση τους στο εξωτερικό, αλλά να επιδιώξουν παράλληλη απασχόληση. Η ρύθμιση στοχεύει στην ομαλή και σταδιακή επιστροφή πανεπιστημιακών στην Ελλάδα και ενισχύει τη συνεργασία ελληνικών και ξένων ΑΕΙ. Επιπλέον, ο νόμος 4957/2022 κάνει σαφές ότι τα μέλη ΔΕΠ που βρίσκονται υπό αυτό το καθεστώς έχουν ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τα υπόλοιπα μέλη ΔΕΠ και άρα μπορούν να ασκούν τα διοικητικά τους καθήκοντα, π.χ. συμμετέχοντας σε εκλεκτορικά σώματα. Επίσης, κάνει σαφές ότι δεν υπάρχουν χρονικά όρια στην άσκηση της παράλληλης απασχόλησης.

«Δεν χρειάστηκε να μπω στο δίλημμα να φύγω από την Ελλάδα. Απέκτησα μία δεύτερη καριέρα χωρίς να μεταναστεύσω από τη χώρα μου», λέει ο κ. Καραγιάννης, εξηγώντας την εμπειρία του από την παράλληλη διδασκαλία σε Βρετανία και Ελλάδα: «Μιλάμε για διαφορετικά συστήματα, ως προς στο πλαίσιο λειτουργίας, τις απαιτήσεις, την οργάνωση, τις προσδοκίες. Στη Βρετανία η παρακολούθηση των μαθημάτων είναι υποχρεωτική, υπάρχει συνεχώς αξιολόγηση των καθηγητών για τις παιδαγωγικές τους μεθόδους, αυστηρό πλαίσιο για δημοσιεύσεις σε καλά επιστημονικά περιοδικά και εκδοτικούς οίκους. Είναι μια άλλη εμπειρία, που τροφοδοτεί τη δουλειά μου στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας», τονίζει και προσθέτει: «Στην Ελλάδα ακολουθείται το παραδοσιακό μοντέλο διδασκαλίας. Επίσης, εκεί οι φοιτητές έρχονται στο μάθημα προετοιμασμένοι με βιβλιογραφία, έχουν πειθαρχία. Οι δικοί μας φοιτητές στερούνται μεθοδολογικής πειθαρχίας. Υπάρχουν φυσικά πολύ καλοί, ωστόσο ένα ποσοστό δεν είναι συνειδητοποιημένο τι θέλει να κάνει με τις σπουδές του». Ο ίδιος επισημαίνει, πάντως, ότι «στη Βρετανία υπάρχει ροπή προς την εμπορευματοποίηση των σπουδών, και λόγω των υψηλών διδάκτρων οι φοιτητές αντιμετωπίζονται και ως πελάτες».

Δεν λείπει η γκρίνια από καθηγητές εγχώριων ΑΕΙ, καθώς πολλοί θεωρούν ότι οι «ξένοι» δεν κάνουν αρκετά μαθήματα και διοικητικό έργο.

«Η επιλογή της παράλληλης απασχόλησης μου δίνει τη δυνατότητα να έχω χρηματοδότηση από το εξωτερικό, τη στιγμή που στην Ελλάδα τα πράγματα στο σκέλος αυτό δεν είναι τόσο ευνοϊκά. Εχω πάρει μεταπτυχιακούς φοιτητές από το ΕΜΠ για να κάνουν διδακτορικό στη Βρετανία, έρχονται ξένοι καθηγητές στην Ελλάδα, στήνεται ένα δίκτυο επιστημόνων, γίνεται μια ζύμωση. Ολο αυτό λειτουργεί σαν συγκοινωνούντα δοχεία», σημειώνει ο Μανώλης Γεωργούλης, υπογραμμίζοντας ότι «για να επιλέξει κάποιος έναν τέτοιο τρόπο δουλειάς πρέπει να έχει μεγάλη όρεξη να προσφέρει στον τόπο του, διατηρώντας ταυτόχρονα ενεργή ακαδημαϊκή πορεία στο εξωτερικό».

Η ιδέα κερδίζει όλο και περισσότερους οπαδούς ανάμεσα στους νέους επιστήμονες που έχουν εξοικειωθεί με τη φιλοσοφία της ψηφιακής νομαδικότητας. «Μπορείς να δεις πώς λειτουργεί κάθε επιστημονικός χώρος, διαφορετικές ακαδημαϊκές κοινότητες, τις καινοτομίες, τα προβλήματα», λέει στην «Κ» η Δήμητρα Παναγιωτάτου, διδάκτωρ του Queen Mary στις πολιτικές επιστήμες, η οποία έχει απασχοληθεί στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια και παράλληλα έχει διδάξει ως συμβασιούχος στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και μετέχει ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου.

Η Βίβιαν Σπυροπούλου υποστήριξε το διδακτορικό της στις πολιτικές επιστήμες τον περασμένο Ιανουάριο στο Πάντειο, έχει κάνει έρευνα στο Queen Mary, επελέγη για μία θέση μεταδιδακτορικής ερευνήτριας στο Università degli Studi του Τορίνου της Ιταλίας, στο πλαίσιο ερευνητικού project η επικεφαλής του οποίου είναι στο Μόναχο. «Θα επέλεγα σίγουρα την παράλληλη απασχόληση σε ΑΕΙ δύο χωρών. Το πανεπιστήμιο δεν είναι σε καμία περίπτωση ένας κλειστός, απομονωμένος θεσμός», υπογραμμίζει στην «Κ».

ADVERTISING

Βεβαίως, δεν λείπει η γκρίνια από καθηγητές ελληνικών ΑΕΙ, η οποία εμφανίζεται εντονότερη στα μεγάλα, παραδοσιακά ΑΕΙ. Πολλοί θεωρούν ότι οι «ξένοι» δεν κάνουν αρκετά μαθήματα και διοικητικό έργο, την ίδια στιγμή που ίδιοι έχουν… τραβήξει πολύ κουπί μέσα στο ίδρυμα. Μάλιστα, όπως ανέφερε στην «Κ» νέος επιστήμονας που θέλει να διεκδικήσει θέση σε ελληνικό ΑΕΙ, «φοβάμαι πως εάν πω πως θα ήθελα να κάνω χρήση της ρύθμισης για παράλληλη απασχόληση, θα με απορρίψουν».

«Για να διδάσκει κάποιος σε ελληνικό και ξένο ΑΕΙ πρέπει να είναι πολύ καλός. Αυτό είναι μια σημαντική παράμετρος, που υποδηλώνει τη σημασία της ρύθμισης. Το καθεστώς ευελιξίας επιτρέπει στην Ελλάδα να κρατάει άξιους επιστήμονες, αλλά και σε κάποιους που έχουν φύγει να επιστρέψουν», τονίζει στην «Κ» ο κ. Μπουντουβής. Βοηθούν επίσης στη δικτύωση των Ελλήνων πανεπιστημίων με ξένα ΑΕΙ και ερευνητικά κέντρα. «Η παρουσία τους αντισταθμίζει το καθεστώς ενδογαμίας που παρατηρείται σε ελληνικά ΑΕΙ. Ομως, όσοι υπάγονται σε αυτό το καθεστώς θα πρέπει να αφοσιωθούν στη δουλειά, να κάνουν μαθήματα, να επιβλέπουν διδακτορικά, να έχουν ερευνητικό έργο. Πρέπει να υπάρχει ουσιαστική ώσμωση μεταξύ των “Ελλήνων” και των “ξένων”».

Διδάσκοντας ταυτόχρονα σε δύο έδρες-1
Μανώλης Γεωργούλης ΕΜΠ, Heriot-Watt Εδιμβούργου Μόνο οφέλη μπορεί να έχει η εξωστρέφεια μέσω του θεσμού της παράλληλης απασχόλησης. Αναπτύσσονται συνεργασίες, επιτυγχάνεται χρηματοδότηση από το εξωτερικό.
Διδάσκοντας ταυτόχρονα σε δύο έδρες-2
Μάνος Καραγιάννης Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, King’s College London. Ερχεσαι σε επαφή με ιδέες, μεθόδους, γίνεσαι κοινωνός μιας ακαδημαϊκής συζήτησης και αυτό είναι άκρως επωφελές για τους φοιτητές.
Διδάσκοντας ταυτόχρονα σε δύο έδρες-3
Βίβιαν Σπυροπούλου Ερευνήτρια στο Università degli Studi di Torino Στο εξωτερικό υπάρχουν περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες σε σχέση με την Ελλάδα. Εξάλλου, πολλά πράγματα γίνονται πλέον μόνον εξ αποστάσεως.

Πηγή: https://www.kathimerini.gr/society/562179874/didaskontas-taytochrona-se-dyo-edres/

Η Αναγέννηση των Ναυπηγείων μας

Posted on by admin

του Γιάννη Μαρίνου

 Σαβ, 17 Δεκεμβρίου 2022 – 08:45

Μετά από δεκαετίες μιζέριας, τεράστιων ζημιών και βαρύτατου κόστους για το Δημόσιο και την εθνική οικονομία φαίνεται ότι ζούμε μια νεκρανάσταση. Τα ναυπηγεία μας το ένα μετά το άλλο επανενεργοποιούνται και υπόσχονται αμοιβαία επωφελή συνεργασία με την ελληνική εμπορική ναυτιλία.

Και καθώς η τελευταία είναι η μεγαλύτερη παγκοσμίως, λογικά θα εξασφαλίσει πελατεία και στα ελληνικά ναυπηγεία, αρκεί αυτά να προσφέρουν διεθνείς τιμές, συνέπεια και το προσωπικό τους να ξεχάσει τις συνεχείς απαιτήσεις και τις αλλεπάλληλες απεργίες που έδιωξαν από τα ναυπηγεία μας την πελατεία τους.
 
Η αρχή είχε γίνει πριν από λίγα χρόνια από το Νεώριο Σύρου, το οποίο λειτουργώντας με διεθνείς προδιαγραφές και μακράν των κρατικοδίαιτων και αναποτελεσματικών ναυπηγείων Σκαραμαγκά και Ελευσίνας, συνιστά ήδη το πρότυπο για τα υπό αναβίωση ναυπηγεία της Αττικής. Αρκεί μόνο να αναφερθεί ότι έως το 2022 είχαν ολοκληρωθεί σε αυτό 350 επισκευές πλοίων όλων των τύπων.

Πριν από λίγες μέρες εγκαινιάστηκε επισήμως η επαναλειτουργία των Ναυπηγείων Ελευσίνας υπό την αμερικανική εταιρεία Onex που ήδη μεγαλουργεί στο Νεώριο Σύρου. Ηδη κατέπλευσε για επισκευή φορτηγό της Star Bulk Carriers – Star Cleo 56.000 τόνων του εφοπλιστή Πέτρου Παππά, ο οποίος ελέγχει 128 φορτηγά πλοία. Στα Ναυπηγεία Ελευσίνας η αμερικανική τράπεζα DFC έχει ήδη δώσει έγκριση για κεφάλαια ύψους 102 εκατομμυρίων ευρώ υπό μορφή δανείου. Αναμένεται η επικύρωση του σχεδίου εξυγίανσης από το αρμόδιο δικαστήριο ενώ η ανάδοχος εταιρεία Onex σε συνεργασία με τους εργαζομένους προετοιμάζουν τα ναυπηγεία ώστε να είναι σε πλήρη λειτουργία έως τον Αύγουστο του 2023. Ηδη η ανάδοχος εταιρεία έχει προχωρήσει σε συνεργασία με τον ιταλικό όμιλο Fincantieri την τέταρτη μεγαλύτερη εταιρεία ναυπηγήσεων στον κόσμο. Τα Ναυπηγεία Ελευσίνας διαθέτουν τρεις δεξαμενές στις οποίες μπορεί να δεξαμενιστούν πλοία έως και 120.000 τόνων. Σημειωτέον ότι στα δύο ναυπηγεία Ελευσίνας και Νεωρίου Σύρου, τα οποία ελέγχονται από την ίδια ελληνοαμερικανική εταιρεία Onex, θα δημιουργηθούν και σχολές εργατοτεχνητών.

Το άλλο μεγάλο ναυπηγείο του Σκαραμαγκά αναμένεται να μεταβιβαστεί στον πλειοδοτήσαντα στον σχετικό διαγωνισμό εφοπλιστή Γιώργο Προκοπίου, έναν από τους μεγαλύτερους πλοιοκτήτες παγκοσμίως. Στο συγκεκριμένο ναυπηγείο, που ιδρύθηκε από τον αείμνηστο Σταύρο Νιάρχο, μετά από δεκαετίες περιπετειών λόγω κυρίως της κρατικοποίησής του, των ασταμάτητων απεργιών και σπατάλης εκατοντάδων εκατομμυρίων, προβλέπονται σημαντικές καινοτομίες. Μεταξύ άλλων θα κατασκευάζει ηλεκτρονικά συστήματα και σύγχρονες τεχνολογίες για σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού και θα ναυπηγεί και συντηρεί γιοτ. Το ναυπηγείο διαθέτει δύο μόνιμες δεξαμενές 500.000 και 250.000 τόνων και τρεις μικρότερες.

Στα τρία μεγάλα ναυπηγεία, που ήδη υπόσχονται λαμπρές προοπτικές μετά από δεκαετίες μιζέριας και ζημιών ως κρατικά, θα πρέπει να προστεθούν και τα μικρά ναυπηγεία που λειτουργούν ευδοκίμως στο Πέραμα τα οποία διατήρησαν ασταμάτητα τη ναυπηγική παράδοση της χώρας στα χρόνια που τα μεγάλα ναυπηγεία είχαν παραδοθεί στα ανίκανα χέρια του Δημοσίου και τον πιο αρνητικό ελληνικό συνδικαλισμό. Ευχή του προέδρου του ΕΒΕΠ Πειραιά κ. Κορκίδη είναι τα τρία ναυπηγεία να λειτουργήσουν συμπληρωματικά το ένα στο άλλο και όχι ανταγωνιστικά όπως στο αρνητικό παρελθόν.

(από την εφημερίδα “ΤΟ ΒΗΜΑ”)

στο https://www.energia.gr/article/197580/h-anagennhsh-ton-nayphgeion-mas