Άρθρο της Δήμητρας Τριανταφύλλου
Ο Κωνσταντίνος Καρτάλης, καθηγητής Φυσικής Περιβάλλοντος και Κλίματος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναλύει στην «Κ» όλα τα μέτρα που μπορεί να υιοθετήσει άμεσα η Αθήνα για να προστατευθεί από καύσωνες και πλημμύρες.

Μεταξύ άλλων στο άρθρο αναφέρεται:
Συγκρίνοντας την ευαλωτότητά της σε σχέση με άλλες μεσογειακές πόλεις όπως η Ρώμη, το Μιλάνο, η Βαρκελώνη, η Μαδρίτη, σύμφωνα με τον κ. Καρτάλη, η ελληνική πρωτεύουσα βρίσκεται στην πιο δεινή θέση από όλες.

Αντίστοιχα αναμένεται αύξηση των θερμών ημερών (δηλαδή άνω των 37 βαθμών Κελσίου) με τις μεγαλύτερες τιμές να εντοπίζονται στην Αθήνα και στη Λάρισα με ταυτόχρονη αύξηση των τροπικών νυχτών (όταν δηλαδή η θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της νύκτας ξεπερνά τους 26 βαθμούς Κελσίου). Η μεγαλύτερη αύξηση του συνδυαστικού δείκτη των τριών συνεχόμενων θερμών ημερών και νυχτών παρατηρείται επίσης στην Αθήνα καθώς και στο Ηράκλειο, στην Καλαμάτα, στον Βόλο και στη Λάρισα, με αριθμό περιπτώσεων που υπερβαίνουν ή προσεγγίζουν τα 10 γεγονότα ανά έτος για την περίοδο 2046-2065. . .

Στο «αθωράκιστο» λεκανοπέδιο της Αττικής, σύμφωνα με τον κ. Καρτάλη, ο βασικός υπαίτιος είναι η πολεοδομική διάρθρωση της πρωτεύουσας, η οποία συμβάλλει στην έξαρση των ακραίων φαινομένων είτε αυτά είναι καύσωνες είτε πλημμύρες. Οι στενοί δρόμοι σε συνδυασμό με τα υψηλά κτίρια, περιορίζουν τους διαθέσιμους διαδρόμους αερισμού μέσα στην πόλη. . .

Εξίσου σημαντικός λόγος που η Αθήνα είναι απροστάτευτη απέναντι στην κλιματική κρίση είναι το λιγοστό της πράσινο. . .

«Οι λύσεις δεν είναι εύκολες στις πόλεις, αυτό που χρειάζεται είναι να σκεφτόμαστε out of the box» λέει ο κ. Καρτάλης, δίνοντας συγκεκριμένα παραδείγματα για τα μικρά πάρκα στις οροφές όμορων κτιρίων στο Αμστερνταμ αλλά και τις διασταυρώσεις δρόμων στη Βαρκελώνη που έγιναν πάρκα. . .

Ένα σχολείο μπορεί να δροσίσει μια ολόκληρη γειτονιά
Υπάρχουν και άλλες πρακτικές, εύκολα εφαρμόσιμες ιδέες. Σε πόλεις με περιορισμένους ελεύθερους χώρους για τη δημιουργία πάρκων, μία εναλλακτική λύση είναι, σύμφωνα με τον κ. Καρτάλη, η μετατροπή των σχολικών αυλών σε δίκτυο μικρών πάρκων. Αντίστοιχα δίκτυα δρομολογούν πόλεις στην Ευρώπη, όπως το Παρίσι (πρόγραμμα OASIS) και η Βαρκελώνη (πρόγραμμα Climate Shelters).
Πρόγραμμα OASIS στο Παρίσι: Η μετατροπή των σχολικών αυλών σε δίκτυο μικρών πάρκων
Η ομάδα του κ. Καρτάλη πραγματοποίησε άλλη μια προσομοίωση παίρνοντας ως παράδειγμα το 144ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στα Σεπόλια. Η αναδιαμόρφωση του σχολείου –στον υπολογιστή– συμπεριέλαβε φύτευση στην αυλή, δημιουργία ενός μεσογειακού πάρκου στην πίσω πλευρά του σχολείου, δημιουργία πράσινης οροφής, διαμόρφωση σκιάστρων και ενός πράσινου τοίχου στη δυτική πλευρά του σχολείου, όπως και τοποθέτηση ψυχρών (ανακλαστικών) υλικών στον προαύλιο χώρο.
Εφαρμόζοντας τα παραπάνω, η θερμοκρασία αέρα μπορεί να μειωθεί κατά περίπου 1-3°C στη σχολική αυλή και στους χώρους που βρίσκονται στην περίμετρο του σχολικού κτιρίου. Το ενδιαφέρον είναι πως το εύρος της θερμοκρασιακής επίδρασης των παρεμβάσεων δεν εξαντλείται στον χώρο του σχολείου, αλλά σε απόσταση περίπου 80-100 μέτρων, δηλαδή στη γειτονιά του σχολείου.

Διαβάστε όλο το άρθρο στην εφημερίδα “Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ“